یادداشتملا احمد نراقی در سال ۱۱۵۰ در شهر نراق متولد شد و در سال ۱۲۴۵ در همین شهر و در ۹۵ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و در صحن علی ابن ابیطالب(ع) در نجف اشرف به خاک سپرده شد. به بهانه ۲۵۱اُمین سالگرد درگذشت این عالم وارسته شیعه یادداشتی تقدیم مخاطبان می‌شود.ملااحمد نراقی، فرزند ملامهدی در سال ۱۱۵۰ مقارن با سال ۱۱۸۵(ه.ق) در نراق دیده به جهان گشود. وی تحصیل را از همان دوران کودکی نزد پدر خویش فرا گرفت و به واسطه استعداد سرشارش خیلی زود به مقام استادی رسید و در حوزه علمیه مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۲۱۲ به همراه پدر به عراق عزیمت کرده و به محضر آقا محمدباقر وحید بهبهانی رسیدند و بعد از مدتی به ایران بازگشتند. ملااحمد پس از مدتی دوباره به کربلا و نجف رهسپار شد و پس از مدتی تحصیل، تحقیق، تألیف و تدریس به درجه اجتهاد رسید. این مجتهد وارسته بعد از فوت پدر به ایران بازگشت و مسئولیت اداره حوزه علمیه را به جای پدر عهده‌دار شد. ملااحمد به دلیل بیماری وبا که نراق و کاشان را درگیر بود در روز یکشنبه، ۲۳ ربیع‌الثانی سال ۱۲۴۵ در نراق دیده از جهان فرو بست و در صحن علی ابن ابیطالب(ع) در کنار آرامگاه پدرش آرام گرفت.مرحوم ملا مهدی نراقی و فرزندش ملااحمد از بزرگان شیعه هستند و به «فاضلین نراقین» معروف. این دو عالم وارسته دارای مقام‌های علمی بالایی بودند. ملا احمد یکی از علمای مبارز با استعمار زمان قاجار شناخته می‌شود که با مبارزات خود زمینه ایجاد نهضت و انقلاب را در ۲۵۰ سال قبل رقم زد. مراحل ابتدایی تحصیل را در کاشان گذراند و برای ادامه تحصیل به نجف و کربلا سفر کرد و از محضر اساتیدی همچون آقاباقر بهبهانی فیض برد. همچنین علامه سیدمحمدمهدی بحرالعلوم، شیخ جعفر کاشف الغطا، میرزا مهدی شهرستانی، سید علی ط